字体
关灯
上一页 进书架 回目录    存书签 下一页

第一千三百四十五章 测谎仪循环战(4/6)

;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;彪子厉声喊喝:“胡说,我是恨那个死曹阳不见我,才对他大打出手的,根本没人指使。好汉做事好汉当,我既然犯了事,那就要自己承担后果,绝不会拉别人做垫背。”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;乔小敏耐心的说:“彪子,自己犯的错当然不能推给别人,可别人的过错也不能由你担呀。现在不是充好汉的时候,你做的好多事,警方都知道了。警察……”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;“够了,别听他们瞎说。”彪子打断对方,“对了,你是不是承认曹阳是你找人打的?”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;“我,我……呜呜……”乔小敏撒了个谎,“我那都是替你承担呀,不行吗?”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;“真的,真的是你?”彪子很疑惑,然后语气一缓,“小敏,你才是真傻,我做的事不用你承担,你什么都不知道,都是我一个人干的。”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;“彪子,不要固执,你这样会把自己彻底搁到里面的。”乔小敏哭着连连摇头,“你不为自己考虑,也该考虑年迈的父母呀。”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;彪子声音哽咽了:“父母有哥哥照顾,不受罪,就当我这个逆子死了吧。”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;“你,你,你也该为我考虑考虑呀。”乔小敏喃喃的说着。&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;彪子眼泪再次扑簌簌掉了下来:“小敏,你跟着我受苦了,一天福都没享到,全是受罪了,我对不起你。你肯定很快就能恢复自由,不要再等我了,我欠你的下辈子再还。”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;&am;am;am;ns;“放屁,我不会离开你,我会等你一辈子,可我不愿意你替别人受过。”乔小敏已经泣不成声,“我会一直等着你,我们的孩子也会一直等着。”&am;am;lt;r/&am;am;gt;&am;am;lt;r
本章未完,请翻下一页继续阅读.........
上一页 进书架 回目录    存书签 下一页